SNIFF ME

Niets zo opwindend als de sneaker van de voet te mogen halen om daarmee heerlijke witte sokken mee bloot te leggen. Witte sokken die al lang niet meer zo wit zijn en zelfs zwaarder stinken dan dat ze eruit zien. De gast die dit mag filmen vindt het duidelijk ook heel erg fijn, te horen aan de diepe sniffs die hij neemt als hij dichter bij die stinksokken komt.

sniffer zijn

Handen heeft een sniffer niet nodig. En zijn plaats is beneden, op sneakerniveau.

Elke ademhaling in het gasmasker is een nieuwe dosis zweetlucht van de warme sneaker en de sokken die al weken aan de voeten van de drager zitten, verzadigd van zijn geur.

Als sniffer word je verwacht te sniffen. De Meester moet je kunnen horen sniffen, je neus diep vullend met Zijn geur. Bij elk ademhaling.

Hoort de Meester je niet sniffen dan wordt dit meteen hard gecorrigeerd met een paar slagen met een Tn tegen je hoofd, een paar stampen van je Meester of een paar fikse slagen op je kont.

Een sniffer ben je en Hij, de Meester, zal je dat duidelijk maken. Daar ben je Hem dankbaar voor.